Son Rebeca, e si, esta foto foi unha improvisación, de estes días favoritos, nos que consegues atopar un oco para dar un paseo polo pobo, pola aldea, con eses pequenos que forman parte da túa vida dende que nacen... a natureza... dende que ti naces. Un xogo de entretenemento aparace de fondo, unha foto roubada poderiase decir, pero e así como me gustan as fotos... instantes, retratos puros sen falsificar, nin manipular, e decir, SIN POSAR.
2 comentarios:
Muy natural,transparente... Me gusta mucho Rebeca!
E que moitas veces o mellor retrato é aquel no que o retratado aparece ante a cámara sen posar, natural, transmitindo así ao espectador moitas características da sea personalidade. Paréceme un acerto que te desplaces cara ao borde esquerdo da imaxe, xogando con un espazo negativo ocupado polos dous pequenos.
Publicar un comentario